Otto - Erzbischofsregesten (1328-1353)

2696 Quellen in dieser Liste. Sie sehen die Quelle 811.

Otto, RggEbMz Nr. 3802

Datierung: 11. Oktober 1328

Quelle

Ohne Aussteller, Empfänger und Empfangsort

Archiv: Otto, Regesten

Weitere Überlieferung:

  • Otto, Regesten mit Verweis auf: Or: München, B. Hauptstaatsarchiv (Mainz. Erzstift f. 71 Nr. 121 a). Bulle hängt.
    Links unter Bug: XXX Jo de Flor[a]; rechts auf Bug: R Stephi[b]; Dorsal: Johannes de Siberg, und: dno electo. - R. CCCXVII. - Gedr.: Würdtwein, Subs. dipl. 4 (1774) 219. - Reg.: Reg. Boica 6 (1837) 270; Böhmer, Reg. Imp. Addit. I S. 307 (Päpste Nr. 228): Scriba. Hess. Regesten 3, 173 Nr. 2599 (fälschlich auf Worms bezogen). - Erw.: Dominicus 254 Anm. l.
    Registriert: Rom, Reg. Vat. t. 89 f. 128v Nr. 317. (Reg.: Archival. Zeitschr. 6. 227 Nr. 597; Riezler, Vat. akt. 400 Nr. 1088; Hauviller, Analecta Argentin. S. 149 Anm. 1; Sauerland, Urkunden u. Reg. 2, 184 Nr. 1555.) - S. Vogt, Die Reichspolitik B.'s S. 12; Schrohe, Erzbischof Heinrich III. S. 2. - Zur Sache vgl. man Joannis, Rer. Mog. 1, 656; Gudenus, Cod. dipl. 3, 259: Summus pontifex ... inopinato submisit archiepiscopum motu suo proprio creatum ... .

Inhalt

Kopfregest:

Papst Johannes XXII. schreibt dem Erwählten von Mainz Heinrich von Virneburg.

Vollregest:

Papst Johannes XXII. schreibt dem Erwählten von Mainz, Heinrich (von Virneburg): Er habe bei Lebzeiten des Erzbischofs Mathias die Besetzung des Mainzer Stuhles, cum eam quovis modo vacare contingeret, sich und dem apostolischen Stuhle vorbehalten [s. darüber Reg. 2969 Anm. 2], so dass jetzt nach dem Tode des Erzbischofs Mathias niemand ein Recht habe, sich mit der Wiederbesetzung des erledigten Stuhles zu befassen (nullus preter nos de ordinatione ipsius ecclesie se hac vice intromittere potuit neque potest). Nach reiflicher Überlegung mit den Kardinälen habe er schließlich (demum) auf ihn, den Bonner Propst, in diaconatus ordine constitutum, virum quidem discretionis et consilü maturitate conspicuum, litterarum scientia preditum, morum gravitate decorum, favore temporalis potentie circumfultum alüsque grandium virtutum muneribus ... redimitum, sein Auge gerichtet; und er providiere ihn mit Zustimmung (de consilio) der Kardinäle mit der Mainzer Kirche (ecclesie Maguntine . . . providemus teque ipsi ecclesie preficimus in archiepiscopum et pastorem, curam et administrationem illius tam in spiritualibus quam in temporalibus plenarie committendo).
- Sancta Romana ecclesia.

- Dat. Avinione V. idus octobris anno 13.

Quellenkommentar:

Am 20. Februar 1338 schreibt P. Benedikt XII. (Stengel, Nova Alamanniae 1, 320 Nr. 500 § 3): Olim ... f. r. Johannes papa XXII. predecessor noster eundem Henricum a Romana curia tunc absentem, sperans eum, sicut ex testimonio plurimorum acceperat, futurum constantem et intrepidum catholice fidei et eiusdem Romane ecclesie pugilem et athletam nullius precipitis varietate inconstantie quidquam sinistrum vel devium contra dictam ecclesiam commissurum, tam honorabili tamque insigni metropoli. Maguntine videlicet ecclesie tunc vacanti, prefecit in archiepiscopum et pastorem.

Fußnotenapparat:

[a] S. Vidal, Benoit XII. Nr. 8390: Joh. de Florentia Ord. Min.
[b] Vidal l. c. Nr. 5088: Radulphus Stephani filius, clericus (zum 30. August 1337); Schäfer, Ausgaben d. apost. Kammer unter Johannes XXII. (Vatik. Quellen III [1914]) S. 368 zum 14. Juli 1330: Raym. Stephani, clericus camere; vgl. S. 353 zu 1325.

Quellenansicht

Keine

Metadaten

Zitierhinweis:

Otto, RggEbMz Nr. 3802, in: Die Regesten der Mainzer Erzbischöfe, URI: http://www.ingrossaturbuecher.de/id/source/6302 (Zugriff am 26.04.2024)