Inhalt

Kopfregest:

Gegenerzbischof Lupold geht als Legat König Philipps nach Italien.

Vollregest:

In dem Brief Innocenz' III. an den Patriarchen von Aglei und den Abt von Salem heißt es: in Italiam ei officium sue legationis indulsit [Philippus] et ad impugnandum beati Petri patrimonium hostem ecclesiae destinavit." BR. Innoc. nr. 189 u. Potthast, Reg. pont. nr. 2529;

Anno dominicae incarnationis 1203. Lupoldus episcopus cum magno belli apparatu Italiam denuo ingressus est, cuncta que ditioni apostolice attinebant ferro et igni hostiliter devastare cepit, insana obligatus deliberatione, si forte minis et terroribus obtinere valeat, quod iam pridem precibus per gratiam non poterat. Quodam itaque tempore dum deprendandi causa ad loca quedam se cum suis transferret essetque inter angustum, arduis preclusum montibus, et iam nullum hac vel illac divertendi pateret diffugium, ecce familiares et amici pape cum ingenti manu armatorum subito in eos hinc et inde irruentes, fortiter pugnare ceperunt, tandemque victoria potiti, alios occiderunt, alios vulneraverunt, multos etiam secum captivos abduxerunt; ipseque Lupoldus cum paucis vix fuga elapsus cum magno suorum dampno ac detrimento satis probrose regressus est. Chron. reg. Colon. contin. prima. in M. G. SS. XXIV, 7;

Iste Lupoldus ita diabolicus erat, ut tempore scismatis, quod erat inter duos reges, cum sibi usurpasset episcopatum Maguntinensem eiusdem Philippi auctoritate et multis interesset bellis, non parceret ecclesiis non cemiteriis. Qui cum esset privatus ab officio et beneficio ab Innocentio papa, auxilio Philippi fretus, collecto exercitu profectus est in Italiam ipsum papam debellare; quem etiam in diversis locis, quod dictu horribile est, ardentibus candelis excommunicavit. Postea vero in odium imperatoris Ottonis, officio et beneficio restitutus est. Caesarii Heisterbac. Dialogus. Distinctio II, c. 9.

Diese Stelle ist auch in Verse gebracht worden:

Bellicus Antistes pugnace cohorte Lupoldus,
Imbelli movit bella cruenta Papae:
Auxilio fretus regis quandoque Philippi:
Qui lupus ante fuit, denique factus ovis.
Falckenstein, Thür. Chronik. II, 551; Latomus, Catal. aeorum Mog. in: Mencken, SS. r. G. III, 514; Joannis, Rerum Mogunt. I, 587.

Philippus autem talibus elatus successibus L. Wamatiensem episcopum ad occupationem regni transmisit. Cui dictus Innocentius in marchia et ad primos regni fines viriliter restitit et potenter. Chron. vetus bei Mencken, SS. I, 33.

In dem Schreiben Papst Innocenz' III. an seine Legaten Hugolin und Leo (1207 Nov. 15‒Dez. 31) heißt es gegen Ende: Luipuldum vero noveritis apud Senas hostilibus actibus implicatum, ad nostram praesentiam non venisse; cuius insolentiam et stultitiam diligenter principi exponatis, vestrum nobis significaturi progressum quotiens oportuerit. BR. Innoc. III. nr. 233 u. Potthast, Reg. pont. nr. 3253.

Quellenansicht

Keine

Metadaten