Inhalt

Kopfregest:

Gegenerzbischof Lupold bekriegt den Landgrafen Hermann von Thüringen und kommt mit Hilfe des Grafen Lambert von Gleichen nach Erfurt.

Vollregest:

Interea Lupoldus, stimulis invidentie agitatus, ne nil ageretur, furtivis illapsibus intempeste noctis silentio swadente, auxilio Lamperti comitis intravit Erfordiam. Ad cuius occursum, infaustis ut rati sumus auspiciis, inopinato quodam casu aliquanta pars civitatis incensa damnoso facinore lumen prebuit. Et equum erat, ut quem flamma viciorum cum notabili infamia crematura fuerat, visibilis hunc et non indempnis ardor preveniret, quatenus ab exterioribus dispendiis motum animi sui perpendens ab infesta criminum atrocitate propositum malefaciendi revocaret. Proinde interstinata die maiores civitatis cum universo clero et populo ad presentiam suam iubet accedere, numerum armorum et curruum non negligit inquirere, quia sibi notum esse asseruit, quod accepta opurtunitate principi provincie tam acriter vellet imminere, quod a se uno disceret, quot et quantos belli auxiliarios Philippus habere potuisset. At vero de hoc suo tam tumultuoso hiatu, ut probavit postea rei eventus, Lupoldus extorpuit, quia nimirum inexecrabili infamia in diebus dominice passionis stuprum in virginibus, adulteria in matrimoniis quam plurima patravisse putatus est, atque in eum modum, qui prius belligerante lingua nubibus etiam insultare videbatur, incredibili confectus inopia, miserando tenore, prodito et impignorato redditum suorum patrimonio, meticulosus et profugus labifuga compulsus est. Wegele, Historiae (Annales) Reinhardsbr. in Thür. Geschqq. I, 93.

Unde Philippus rex admodum offensus coadunato principum suorum copioso exercitu Thuringiam hostiliter intrans, auxilium ipsi ferente Lupoldo Mogontino et Erphordensibus omnia que erant lantgravii et suorum, ferro et igne crudeliter vastavit. Chron. Sampetr. ed. Stübel. in: Gqq. d. Provinz Sachsen. I, 47;

Anno domini m.cc.iii. Philippus dux Suevie, exercitu valido congregato, intravit Thuringiam, ut Herimannum lantgravium humiliaret, ea de causa quod ipsum reliquisset et Sifrido contra voluntatem suam adhereret et foveret, et que in partibus Thuringie reditus et iura Moguntine sedi essent attinentia in sui hostis usus redegisset. Perpendens autem Palatinum comitem et regem Boemie cum copioso exercitu illi in auxilium venisse, rura queque proxima incendio comsumpsit, et sic profugus cum suis Erpfort se contulit. Quo lantgravius comperto, cum Boemo et Palatino, omnique quem contraxerant exercitu, civitatem vallaverunt, sperantes illum capere. Philippus autem nocte media cum paucis exiens ad orientales marchiones se contulit, ut auxiliis contractis quoquo pacto milites inclusos liberaret. Principes autem eius discessum audientes, soluta obsidione, cum novem diebus ea obsidio viguisset, habito consilio ne darent ipsi copiam exercitum congregandi, persecuti sunt eum unanimi consensu, et invadentes terras marchionum, omnia rapinis, incendiis et variis calamitatibus partes illas everterunt. Ann. Col. max. (Godefr. Col.) in: Böhmer, Font. II, 337 u. M. G. SS. XVII, 811.

Philippus enim cum manu gravi, Lippoldo Moguntino auxilium ferente, et aliis multis copiis Thuringiam intravit et Erpisfordia consistens totam terram in circuitu vastabat. Arnoldi chronica Slavorum. in: M. G. SS. XXI, 216.

Quellenansicht

Keine

Metadaten