Inhalt

Kopfregest:

Erzbischof Konrad verweilt wegen des Streites zwischen dem Staufer Philipp und dem Herzog Otto von Braunschweig in Italien.

Vollregest:

Moguntinus quoque aeus (Conradus) inde (de Iherosolimis) rediens in Italia moram facit, audiens discordiam, que in regno orta fuerat inter Philippum et Ottonem. Annal. Colon. max. in: M. G. SS. XVII, 808. u. Böhmer, Font. II, 332. (Godefr. Colon.);

Conradus Mog. qui quidem presentialiter aberat, transmarinis negotiis, ut predictum est, occupatus, cuius vicem in omnibus negotiis ordinandis ipse Coloniensis tenebat etc. ... [Philippus] apud Moguntiam, consensu et favore omnium in regem eligitur, et a domno Tarentino aeo consensu cleri et conniventia capituli maioris sine preiudicio domni Moguntini Conradi, qui ut sepe dictum est tunc aberat, cum magna sollempnitate rex coronatur et Romanorum augustus salutatur. Arnoldi Chron. Slavor. in: M. G. SS. XVII, 213;

Inde procedens curiam Maguntie cum suis fautoribus in assumptione beate Marie habuit, ubi a pluribus principibus sollempniter electus, a Treverensi archiepiscopo, qui iam relicto alio etiam hunc elegerat, una cum Tharetano archiepiscopo qui loco Maguntini archiepiscopi accitus erat, inunctus est. Ann. Marbac. in: M. G. SS. XVII, 169;

Hac igitur electione celebrata Philippus Moguntiam est adductus populoque ostensus, sicut moris est facere de electis et pari voto omnium et consensu, acclamatione quoque unanimi et applausu in regem est collaudatus. Sed quia dominus Conradus aeus Moguntinus nondum redierat de partibus transmarinis, de consilio principum Tarantasiensis archiepiscopus ipsum in regem consecravit, et insigniis imperialibus, que penes ipsum erant, pariter insignivit. Gesta episcop. Halberst. in: M. G. SS. XXIII, 113.

Hiernach sind folgende Nachrichten zu bemessen:

Porro Philippus .... a patriarcha Aquileiae, presente Counrado episcopo Moguntino solemniter consecratus, regalibus cum corona potentialiter potitus est. Hugonis et Honorii Chron. contin. Weingart. in: M. G. SS. XXI, 480. 

Otto Aquisgrani per Coloniensem, Philippus Maguntie per Maguntinum archiepiscopos consecrantur. Contin. Gerlaci abbatis Milovic. in: M. G. SS. XVII, 709;

Eodem anno obiit Moguntinus aeus, qui in civitate Magunti receperat Philippum, ducem Swaviae in domiuum, et eum ibidem in regem coronaverat. Roger de Hoveden. in: Savile, SS. rer. Angl. 804. und ed. Stubbs, IV, 122;

... Sperans (Malcualdus) autem quod eum (papam) posset inclinare promissis, per Conradum Mag. aeum de Hierosolymitanis tunc partibus redeuntem et saepe per alios secrete fecit et caute tentari utrum cum posset oblatione munerum mitigare etc. Gesta Innocentii III. cap. XXIII in: Baluzius, Epist. Innoc. I, 7.

Vergl. Anonymi quaestio, quis aeo electore ad quem regis n. unctio de iure spectat, imparato vel renitente functionem obeat? in: Schmidt, Thes. iuris can. II, 575; Böhmer, Reg. imp. S. 5; Abel, K. Philipp. 55; Schirrmacher, K. Friedrich der Zweite. I, 18; Prinz, Marcward von Anweiler. 155 flgde. Winkelmann, Die fürstliche Erklärung u. s. w. in: Forschungen z. d. G. XVI, 599; Winkelmann, Philipp v. Schwaben u. Otto IV. Bd I, 166 u. II, 10.

Quellenansicht

Keine

Metadaten