Böhmer/Will, Regesten (706-1288)

5045 Quellen in dieser Liste. Sie sehen die Quelle 1232.

BW, RggEbMz 22 Nr. 148

Datierung: Februar 1081

Quelle

Ohne Aussteller, Empfänger und Empfangsort

Archiv: Böhmer/Will, Regesten

Weitere Überlieferung:

  • Böhmer/Will, Regesten mit Verweis auf: siehe Angaben im Text

Geographische Bezüge:

KML Visualisierung

Inhalt

Kopfregest:

König Rudolf war siegreich bei Hohen-Mölsen gefallen, unter seiner Partei aber herrschte große Zerklüftung, so dass sie sich auf Verhandlungen einließ, an welchen auch Erzbischof Siegfried I. teilnahm.

Vollregest:

Convenerunt autem [in silva Capuana] episcopi ex illa parte [Heinrici] Coloniensis, Treverensis, Babenbergensis, Spirensis, Traiectensis; ex nostra vero parte [Rudolfi] Magontinus, Magedaburgensis, Saltzburgensis, Pathorbrunnensis, Hildinisheimensis. Gebhard von Salzburg führte das Wort und erklärte die Bereitwilligkeit seiner Großen, Heinrich wieder als König anerkennen zu wollen. Heinrichs Gesandten hatten aber keine so weit gehende Vollmacht und die Verhandlungen führten zu keinem anderen Ziel, als dass man auf sieben Tage Waffenstillstand schloss. Bruno, De bello Sax. in: MGH SS 5, 382;

Sed fortasse ignorantibus incredibile videtur, quod dicimus, tantae dignitatis et reverentiae viros afflictis fratribus non solum compassionem non exhibere, sed et justitiam denegare. Ad faciendam verbis nostris fidem, propter legationes quibusdam illorum privatim directas, ipsas personas exprimimus, cum quibus in publico colloquio vivis vocibus haec tractata sunt; Scilicet, archiepiscopum Coloniensem; episcopos Babinbergensem; Spirensem, electos Treverensem. Istis pene omnibus Saxoniae et Turingiae majores, ubi condictum est, obviam venerunt, et in ea, quam praediximus, sententia concordantes, ultro se discutiendos obtulerunt, ea conditione, ut si causam suam juxta leges et consuetudines ecclesiasticas defendere non possent, sanioribus illorum consiliis acquiescerent, non confusionem hoc reputantes, si meliora et viciniora saluti ab illis discentes errorem suum relinquerent. Haec in auribus omnium, qui aderant, non contentiose, sed humiliter proponentes, nihil profecimus. Et nunc super haec omnia, fratres et domini nostri; nihil fraternis calumniis et supplicationibus moti, ea, quae coeperunt, erga nos induratione perdurant, nobis quidem audientiam denegantes; aliis quibus valent, et quantum valent, sinistra de nobis insinuant, nos seductos et seductores, nos perfidos, nos imminentium malorum caput et causam esse, testantur. Epistola Gebhardi aei Salisb. ad Hermannum episc. Met. in: Gretser, Opp. VI, 436.

Quellenansicht

Keine

Metadaten

Personenindex

Ortsindex

Körperschaften

Zitierhinweis:

BW, RggEbMz 22 Nr. 148, in: Die Regesten der Mainzer Erzbischöfe, URI: http://www.ingrossaturbuecher.de/id/source/11580 (Zugriff am 27.04.2024)