Böhmer/Will, Regesten (706-1288)

5045 Quellen in dieser Liste. Sie sehen die Quelle 1230.

BW, RggEbMz 22 Nr. 146

Datierung: 31. Mai 1080

Quelle

Ohne Aussteller, Empfänger und Empfangsort

Archiv: Böhmer/Will, Regesten

Weitere Überlieferung:

  • Böhmer/Will, Regesten mit Verweis auf: siehe Angaben im Text

Geographische Bezüge:

KML Visualisierung

Inhalt

Kopfregest:

Nach dem Sieg Rudolfs bei Flarchheim erneuerte der Papst den Bann über König Heinrich, welcher jetzt durch Versammlungen von Bischöfen zu Bamberg und zu Mainz die Absetzung Gregors aussprechen und zu Brixen Wibert von Ravenna zum Papst (Clemens III.) wählen ließ.

Vollregest:

Heinricus rex in pentecosten Mogontiae deponit Illiprandum papam, et Vugbertum Ravennae episcopum in nativitate Johannis baptistae Pressea [i. e. Brixia] episcopatu pro eo facit papam. Mar. Scotti Chr. in: MGH SS 5, 562. (Vergl. Bernoldi Chron. l. c. 436.);

Heinricus imperator in pentecoste Conventu habito Moguntiae, decernit Hildibrandum a papatu esse deponendum. Sigeb. Chron. in: MGH SS 6, 364;

Super regni perturbatione regiaeque potestatis derogatione nec non etiam super vacillante statu ecclesiae non minus ego dolens quam ceteri principes regni, decrevimus Moguntiae inire simul consilium: si fieri possit, ut et regni perturbatio sedetur regiaque potestas redintegretur et sanctae matri ecclesiae, ne omnino naufragium patiatur, succuramus ... Quo inito consilio, tam primates quam minores firmiter fideliterque decrevimus: ut Hildebrandus, ille sedis apostolicac subdolus invasor, divinarum humanarumque legum execrabilis perturbator, Deo opitulante omnimodis abdicetur; aliusque dignior illo in sedem apostolicam eligatur, qui dispersa colligat, confracta consolidet, non discordiam non bella ad pacem in sancta ecclesia ut bonus pastor desideret. Schreiben d. Bischofs Huzmann von Speyer an die langobard. Großen. in: Jaffé, Mon. Bamb. 126. (Codex Udalrici nr. 60.);

Quapropter, ut praelibatum est, nos auctore Deo congregati in unum ‒ legatis ac litteris freti decem et novem episcoporum, die sancto preteriti pentecostes Mogontiae congregatorum ‒ eundem procacissimum Hildebrandum ... iudicamus canonice deponendum et expellendum, et, nisi ab ipsa sede his auditis descenderit, in perpetuum condempnandum. Acta synodi Brixin. in: MGH LL 2, 52; Jaffé, Mon. Bamb. 135.

Zum Jahr 1083:

Imperator Heinricus in pentecosten Maguntie concilio habito, Gregorius abdicatur, Wicbertus Ravennates episcopus papa designatur. Ann. Parchens. in: MGH SS 16, 603;

Tunc Henricus augustus Witbertum Ravennatium metropolitanum, quem Clementem nuncupaverunt, in ovile Domini contra fas intrusit, et hac de causa gravis in mundo et diutina dissensio multos duplici morte mulctavit. Mediolanenses et Maguntini et multi alii, qui Witberto favebant, Gregorianos omnes anathematizabant, armis quoque crudeliter impugnabant. É contra Gregorius cum suis errantes Witbertinos ad unitatem ecclesiae revocabat, et redire contempnentes secundum ius ecclesiasticum excommunicabant. Orderici Vitalis Histor. eccl. Lib. VII. in: MGH SS 20, 59.

Quellenansicht

Keine

Metadaten

Personenindex

Ortsindex

Zitierhinweis:

BW, RggEbMz 22 Nr. 146, in: Die Regesten der Mainzer Erzbischöfe, URI: http://www.ingrossaturbuecher.de/id/source/11578 (Zugriff am 08.05.2024)