Böhmer/Will, Regesten (706-1288)

5045 Quellen in dieser Liste. Sie sehen die Quelle 1218.

BW, RggEbMz 22 Nr. 134

Datierung: 13. bis 17. März 1077

Quelle

Ohne Aussteller, Empfänger und Empfangsort

Archiv: Böhmer/Will, Regesten

Weitere Überlieferung:

  • Böhmer/Will, Regesten mit Verweis auf: siehe Angaben im Text

Geographische Bezüge:

KML Visualisierung

Inhalt

Kopfregest:

Fürstenversammlung in Forchheim - Wahl Rudolfs von Schwaben zum König.

Vollregest:

Der Reichstag zu Augsburg kam nicht zustande, König Heinrich demütigte sich zu Canossa und ward wieder in die Gemeinschaft der Kirche aufgenommen. (... tandem eum, relaxato anathematis vinculo, in communionis gratiam et sinum sanctae matris ecclesiae recepimus schrieb Gregor an die deutschen fürsten und Bischöfe. Jaffé, Mon. Gregor. 258);

Das Reich blieb ihm aber vorenthalten. (Hoc enim dilectionem vestram indubitanter scire volumus, quoniam, sicut in descriptis securitatibus cognoscere potestis, ita adhuc totius negocii causa suspensa est, ut et adventus noster et consiliorum vestrorum unanimitas permaxime necessaria esse videantur. Quapropter in ea fide quam coepistis et amore iustitiae omnes permanere studete. l. c.) Durch die Lombarden aufgereizt, zerriss Heinrich die dem Papst gegenüber eingegangenen Verpflichtungen »wie Spinngewebe«. (Dein conditiones omnes et universa ecclesiasticarum legum vincula, quibus ille eum apostolica auctoritate in salutem obstrinxerat, contemptim tamquam aranearum telas dirupit. Lamb. Ann. in: MGH SS 5, 261).

Die deutschen Fürsten luden den Papst zu dem Reichstag nach Forchheim ein, allein der König verlegte ihm die Pässe, weshalb sich Gregor gezwungen sah, Gesandte dorthin zu schicken. Lambert l. c. 262. u. Berthold l. c. 292;

Denique in Idibus praedictis, ut deliberatum est, ex magna parte optimates regni convenerunt. Ibique habito colloquio, perquam multis iniustitiarum et iniuriarum calamitosissimis proclamationibus et querimoniis, quas sibi et totius regni primatibus et aecclesiis inlatas haberet, regem accusabant; et quia papa, ne ut regi oboedirent aut servirent, ipsis tam interdixerit, regni dignitate privabant, neque regis saltem nomine dignum ob inaudita ipsius millefaria flagitia adiudicabant; set alium sibi pro illo eligere et constituere unanimiter destinabant. Bertholdi Ann. in: MGH SS 5, 291.

Die päpstlichen Gesandten rieten von der Wahl eines neuen Königs ab. Proinde nimis in Dei gratia confisi et corroborati, episcopi seorsum, et senatorius ordo seorsum, pro constituendo rege diu multumque consiliati sunt. Tandem sane totum senatorum nec non populi novarum rerum cupidi collegium, episcoporum primum, utpote spiritalium virorum, divinum et spiritale nominandi et eligendi regis dum exspectaret attentissime suffragium, dux Alemanniae Ruodolfus primum a Mogontino episcopo, deinde a caeteris in regem ab eis nominatus et electus est. Hos sequitur sine mora totus senatus et populus, solita iurisiurandi fidelitate sese illi omnes in id ipsum legittime subicientes. Bertholdi Ann. l. c. 262;

His ergo auditis principes regni generali colloquio apud Forecheim 3. Idus Martii habito, egregium ducem Roudolfum sibi in regem sublimarunt. Bernoldi Chron. in: MGH SS 5, 433;

Convenientes autem Suavi et Saxones, et Walp dux Boariorum, episcopi septem de Saxonibus et alii sex, Pataviensis, Salsabogiensis, Wirziburgiensis, Vurmatiensis et Mogontiensis episcopi, iuxta Bamberc dominica tertia quadragesimae, Rodulfum ducem Suaevorum super se constituunt. Mariani Scotti Chron. in: MGH SS 5, 561;

Igitur mense Marcio Saxones et Suevi mediantibus Sigefrido Mog. metropolitano et Adalberone Wirceburgensi episcopo, Ottone de Northeim, Bertoldo duce de Zaringe aput Forcheim conveniunt. Annal. Saxo. in: MGH SS 6, 711;

Verum praedicti episcopi et principes ultramontani audientes illum non servare quod promiserat, quasi de eo desperati, absque domni papae consilio elegerunt sibi Rudolfum ducem in regem. Hugonis Chron. in: MGH SS 8, 446;

Rex Italiam ingreditur, et ab Hildebrando exolutionem banni promeruit, ita ut regali sublimitate deposita, publicam ageret poenitentiam. Interim rege ibi morante, instinctu et consilio Hildebrandi a perpluribus regni principibus in Forehcheim Rodolfus rex electus est. In qua electione erant: archiepiscopus Mogontinus, Salzburgensis, Wirciburgensis, Wormatiensis, Pataviensis episcopi; et Mogontiae ordinatus est ab ipsius urbis episcopo Sigifrido. Annal. Yburg. in: MGH SS 16, 436; Scheffer-Boichorst, Ann. Patherbr. 97.

An den beiden ersten Tagen wurden die Beratungen bei den päpstlichen Gesandten gepflogen (In crastinum vero iterum ad hospitia legatorum convenientes), am zweiten Tag aber principes regni ... accepta licentia a legatis, apud Mogontinum aeum convenerunt. (Paul. Bernried. in: Watterich, Vitae Pontif. R. I, 530. Dort findet sich auch die chronologische Angabe: Electus est autem .... anno dom. incarn. 1077, anno IV vener. papae Gregorii in hoc nomine septimi, ind. 15, Idibus Martii). Siegfried scheint seine Wohnung im sogenannten »Pilatushof« gehabt zu haben, da es in den Ann. Aug. (MGH SS 3, 128.) heißt: Roudolfus rex constituitur in Phorcheim, in loco infausto in Pontii Pilati praedio.

Vergl. Oesterreicher, Neue Beiträge. Heft II, 78; Phillips, Vermischte Schriften III, 237. (Recens. von Waitz in Götting. gelehrte Anzeigen. 1859. S. 654.); Lipsius, Zur G. Gregor's VII. in: Niedner's Ztsch. f. hist. Theologie. XXX, 284; Gfrörer, Gregor VII. Bd VII, 597 flgde.; Giesebrecht, Kaisergeschichte III, 421 flgde. und 1106 u. 1107; am besten handelt über diese Vorgänge in Forchheim Grund, Die Wahl Rudolfs von Rheinfelden z. Gegenkönig. 67 flgde.; Grandidier, Oeuvres hist. inéd.I, 112; Schum, Die Jahrbb. d. Albanskl. i. Mainz. 22; Niemann, Die Wahl Lothar's v. Sachsen. 60.)

Quellenansicht

Keine

Metadaten

Personenindex

Ortsindex

Körperschaften

Zitierhinweis:

BW, RggEbMz 22 Nr. 134, in: Die Regesten der Mainzer Erzbischöfe, URI: http://www.ingrossaturbuecher.de/id/source/11566 (Zugriff am 11.05.2024)