Inhalt

Kopfregest:

Erhebung Erzbischof Arnolds

Vollregest:

Cui [Heinrico] successit Arnolfus traditor ejus. Contin. Claustroneoburg. secunda. in: MGH SS 9, 615;

Arnoldus cancellarius electus est. Ann. S. Petri Erphesf. in: MGH SS 16, 21;

Cui Arnoldus successit, cuius austeritas pre mansuetudine illius utrum Deo acceptior et episcopatui fuisset utilior, finis probavit. Ann. Palid. in: MGH SS 16, 88;

... cui Arnoldus cancellarius substituitur. Ann. Magdeb. l. c. 191;

... et Arnoldus cancellarius electus est. Ann. Disib. in: Böhmer, Fontes III, 213 u. MGH SS 17, 28;

In cujus locum rex Arnoldum cancellarium suum substituit. Ann. Colon. max. in: MGH SS 17, 764;

Cui [Henrico] substitutus est Arnoldus regis cancellarius et Aquensis prepositus. Godefridus Colon. in: Böhmer, Fontes III, 427 und MGH SS 17, 764 in: Recens. II der Ann. Colon. max:

... ac Arnaldum cancellarium suum per quorundam ex clero et populo, qui illuc [Worms] venerant, electionem ei subrogavit [rex]. Ottonis Fris. Gesta Frider. in: MGH SS 20, 394;

... eique [Henrico] Arnoldum tunc temporis cancellarium subrogavit. Chron. Sampetr. ed. Stübel. in: Geschichtsqq. d. Provinz Sachsen. I. 29;

... cui Arnoldus cancellarius substituitur. Chron. mont. ser. in: MGH SS 23, 149;

Jamque ad canos reverendissime et venerabilis sue persone usque pervenerat, dum divina satagente clemencia de multis aliis dignitatibus, clero Maguntine metropolis unanimi eligente, populo acclamante, imperatore cooperante, Romano pontifice agente, deposito Heinrico archiepiscopo [1153 Juni 7] Wormacie, universa terra plaudente, ad summum meruit provehi sacerdocii gradum. Letantibus et exultantibus [omnibus], quia respexisset dominus plebem suam, et metropoli illi Maguntine, que multa pastorum insolencia hactenus graviter laborarat, in tanto et tam venerabili patre providisset. Exultat apostolica sedes in tanta columpna ecclesie, resultat imperium de tam illustrissimo principe, consultant principes in principe, plaudet Germania tellus in mirifico presule. Vita Arnoldi. in: Böhmer, Fontes III, 273 u. Jaffé, Mon. Mog., 610. (Vergl. die folgende Nummer.)

Presidentes autem iudicio, in loco, qui Neuhusen vocatur, Heinricum laudabilem virum ab episcopatu amovent Maguntinensi, Arnoldum substituunt. Christiani Chron. Mog. in: Böhmer, Fontes II, 259. u. Jaffé, Mon. Mog., 685.

Quellenansicht

Keine

Metadaten