Böhmer/Will, Regesten (706-1288)

5045 Quellen in dieser Liste. Sie sehen die Quelle 991.

BW, RggEbMz 20 Nr. 001

Datierung: 29. Juni 1031

Quelle

Ohne Aussteller, Empfänger und Empfangsort

Archiv: Böhmer/Will, Regesten

Geographische Bezüge:

KML Visualisierung

Inhalt

Kopfregest:

 Bardo wird zum Erzbischof erhoben.

Vollregest:

... cujus honoris principatum optinuit Bardo tunc nuper praelatus abbas Herfeldensi monasterio. Ann. Hildesh. in: MGH SS 3, 98;

Sed is [Bardo] post dimidium annum Ariboni, Mog. aeo, defuncto successit. Lamberti Ann. l. c.

.. eique [Ariboni] in archipraesulatu Bardo, vita et habitu monachi venerandus, successit. Herim. Aug. Chr. in: MGH SS 5, 121;

Bardo Werthenensis abbas, qui imperatricis machinamento [in episcopatum Moguntinum] subintraverat, quique ante paucos menses Arnoldo, a Herveldensi regimine deposito, successerat, variis negotiis occupatus, secundum desiderium episcopi interesse non poterat. Vita Meinwerci episc. in: MGH SS 11, 156;

Quidam Fuldensis decanus Bardo nomine, eodem anno Wirdinensis abbatiae regimini praepositus, et postmodum in Herveldia Arnolfo abbate, deposito in hanc dignitatem inpositus, in Mogontia successit. Wolfherii vita Godehardi posterior. l. c. 194;

Cui [Ariboni] vir simplex et rectus Bardo Herveldiae abbas successit. Wolfherii Vita Godehardi posterior. l. c. 209;

Dei ergo omnipotentis nutu disponente et supra dicta imperatrice augusta [Gisela] interveniente, Bardo Dei servus monachus Moguntinensis urbis factus est presul venerandus. Vulcaldi Vita Bardonis. in: Böhmer, Fontes III, 250; MGH SS 11, 319; Jaffé, Mon. Mog. 524; .

.. te [Bardonem] ejusdem ovilis [Fuldensis] antistitare statuimus [rex] secundum priorum voluntatem. Commissa igitur sibi plebe Mogontina, cuncti laetabantur, ductumque cum laude Dei ad ecclesiam, promoverunt eum consecrantes in episcopatus gradum. Tunc vere potuit ad eum dicere Dominus: Amice, ascende superius ... Consecratus igitur pontifex verus Custos vasorum paene quinquagesimo aetatis suae anno, post festivitatem sanctorum apostolorum ad commissum ovile cum honore dimissus est. (Die Vita prolix. unterscheidet chronologisch nicht genau zwischen der Weihe und der Belehnung mit Ring und Stab obgleich sie den Unterschied andeutet. Die Verwirrung löst sich nur dadurch, dass man die Daten Peter u. Paul von 1031 und Pfingsten von 1032 als Termine der beiden Akte annimmt. Die große zeitliche Entfernung derselben lässt sich wohl mit den Verhältnissen bei der Wahl in Verbindung bringen und sich auch durch dieselbe erklären. Die Meinung Jaffés a. a. o., dass die Überlieferung bei Marianus Scottus nicht zum Jahr 1032, sondern zu 1031 gehöre, erscheint uns demgemäß als unbegründet. Hiernach ist auch die Note 3 bei Pabst, Die Brauweiler Geschichtsquellen. in: Archiv d. Gesellschaft f. ält. d. Geschichtsk. XII, 118 zu beurteilen.) Monachi Fuld. Vita Bardonis major. in: Böhmer, Fontes III, 230; MGH SS 11, 329 u. Jaffé, Mon. Mog., 544; quanquam enim in festivitate sanctorum apostolorum Petri et Pauli consecratus sit etc. ll. cc. 242, 558. 339.

Zum Jahr 1030:
.... pro quo
[Aribone] sanctus Bardo constituitur. Ann. Wirzeb. in: MGH SS 2, 243.

Zum Jahr 1032:
Sanctus Bardo successit annis 20 etc. Marianus Scot. in: MGH SS 5, 556;

Sanctus Bardo successit annis viginti. Ann. Disib. in: Böhmer, Fontes III, 180.

Quellenansicht

Keine

Metadaten

Personenindex

Ortsindex

Zitierhinweis:

BW, RggEbMz 20 Nr. 001, in: Die Regesten der Mainzer Erzbischöfe, URI: http://www.ingrossaturbuecher.de/id/source/5995 (Zugriff am 28.03.2024)