Böhmer/Will, Regesten (706-1288)

5045 Quellen in dieser Liste. Sie sehen die Quelle 1930.

BW, RggEbMz 28 Nr. 173

Datierung: 2. September 1153

Quelle

Ohne Aussteller, Empfänger und Empfangsort

Archiv: Böhmer/Will, Regesten

Weitere Überlieferung:

  • Böhmer/Will, Regesten mit Verweis auf: siehe Angaben im Text

Inhalt

Kopfregest:

Erzbischof Heinrich stirbt.

Vollregest:

Heinricus Mog. aeus iniquo judicio deponitur et eodem anno moritur. Contin. Claustroneob. sec. in: MGH SS 9, 615;

Heinricus 27us Mog. aeus ex praecepto papae Eugenii depositus est, et Arnoldus cancellarius electus est; sed post paucos dies papa et idem Heinricus defuncti sunt. Ann. S. Petri Erphesf. in: MGH SS 16, 21;

... divertit [Heinricus] Enbike et post modicum temporis defunctus, vere paci, id est Christo, despectum pro ipso sustinens associatus est, et in eodem loco sepulturam accepit. Ann. Palid. in: MGH SS 16, 87.

Heinricus aeus obiit 1153. Catal. episc. Mog. in: Böhmer, Fontes III, 140 u. Jaffé, Mon. Mog. 4; 1153.

Heinricus episcopatu privatus obiit et Babenberg sepelitur. Chron. Sampetr. ed. Stübel. in: Geschichtsqq. d. Provinz Sachsen. I, 30; 1153.

Henricus Mog. aeus obiit Kalend. Septembris. Ann. Disibod. in: Böhmer, Fontes III, 213. u. MGH SS 17, 28.

Dominus Henricus abiit ad quoddam claustrum Cisterciensis ordinis [Amelungsborn bei Eimbeck] non monachus effectus, sed in consueto habitu vitam ducens... Post annum fere et dimidium venerabilis Henricus praesul defunctus Deo, ad quem appellaverat, totum processum lacrimabiliter assignavit. Christiani Chron. Mog. in: Böhmer, Fontes II, 259 u. Jaffé, Mon. Mog. 685.

Über den Todestag bestehen 5 verschiedene Angaben.

Zwar findet sich: VI Kal. Julii, libro animarum aedis metrop. testante. Verbis (ad d. diem): ob. Heinricus, aeus Mog. qui contulit ecclesie Mog. decimam in Gysenheim bei Guden, C. d. I, 219 u. Böhmer, Fontes II, 260 Note, allein hier liegt offenbar ein Versehen vor, da nach gefälliger Mitteilung durch G. v. Schenk in Darmstadt das im Klerikalseminar zu Mainz befindliche Original VI nonas Julii enthält.

Juli 2: VI non. Julii hat das genannte Seelbuch des Mainzer Doms nach Joannis, Rerum Mogunt. I, 557; aus einem dem XIV. Jhrhdt angehörigen Necrologium des Mainzer Doms, das zu Aschaffenburg aufbewahrt wurde, teilt Guden, C. d. II, 818 mit: Obiit Rmus Dns Henricus de Nassaue, sepultus in ecclesia Eimbeck, qui contulit eccl. Mog. decimam in Gysenheim.;

VI non. Julii: Anniversarium reverendi patris et domini Henrici Archiepiscopi Moguntini, qui post exilium fratrum et sororum largis subventionibus misericorditer astitit, et pii patris officio functus nobis multa beneficia et solamina concessit, pro quibus memoria ejus apud nos jugiter servetur in seculorum secula. Necrologium v. Gottesthal. in: Bodmann, Rheing. Alterth. I, 177; Rheinischer Antiquarius, Abth. II, Bd II, 231.

Juli 3: V non. Julii: Heinricus aeus. Necrol. Hildesh. in: Leibnitz SS. rer. Brunsw. I, 765 und Necrol. Augiense. in: Züricher Antiquar. Gesellschaft VI, 2.

Sept. 1: Kal. Sept. Ann. Disib. (s. oben) und Kal. Sept. Heinricus Mog. aeus. in Embike. Necrol. Hildesh. in: Leibnitz a. a. o. 766 und Mooyer, in: Vaterl. Archiv f. Niedersachsen. Jhrg. 1840 S. 96;

Sept. 2: IV non. Sept. Hinricus aeus Magunt. qui beatum Barwardum canonisavit. Excerpta necrol. St. Michaelis Hildesh. in: Leibnitz, SS. rer. Brunsw. II, 108. Vergl. Mooyer in: Vaterländ. Archiv f. Niedersachsen. Jhrg. 1843. Heft I, 38 u. Lüntzel, Der heilige Bernward 77;

IV Non. Sept. Depositio domni Henrici aei Mog. qui dedit talentum unum. Excerpta ex necrol. st. Petri Erfurd. in: Schannat, Vindemiae II, 20;

4 non. [Sept.] ob. Heinricus aeus. 2 tal. i. beschouesheim. in: Correspondenzblatt d. Gesammtvereins. Jhrg. 1876, nr. 4, nach dem Bruchstück eines wenig späteren Necrologs des Mainzer Doms ed. G. Schenk.

Sept. 5: Anno domini 1153 Nonis Sept. obiit .. Henricus aeus Mog. Grabinschrift bei Bruschius, German. episcop. epit. 10; Joannis, Rerum Mogunt. I, 557; Böhmer, Fontes II, 260, note. u. Jaffé, Mon. Mog. 685.

Fast allgemein wurde seither Sept. 5 als Todestag Heinrichs angenommen, doch entschied sich Jaffé, Mon. Mog. 685 für Sept. 1. Am besten unterstützt erschien uns Sept. 2 und wir glaubten uns ohne Bedenken für diesen Tag entscheiden zu sollen.

Schließlich fügen wir noch aus Letzner, Dassel- u. Eimbeck'sche Chronik. II, 84b hier an: »In diesem (Amelbornischen) Closterhoffe hat sich eine Zeit lang (wie viel Historici zeugen) Heinricus Felix Erzb. v. Maintz, als der in's Exilium verweiset worden, aufgehalten, vnd hat im Wernerus der damaliger Abt von Amelungsborn guten Unterhalt und alle gebürliche ehr erzeiget. Vnd als derselbe Erzbischof in selben hoff zu Einbeck verstorben, hat der Abt ihn in die kirch auf der Newstadt christlich bestatten vnd folgende Schrift von Messing in seinen Grabstein giessen lassen, also lautendt: Anno Domini M. C. L. II. nonis Sep. obiit reverendus Pater Heinricus felix archiepiscopus Maguntinus. Ad Christum sospes, eat hujus corporis hospes

Vergl. Harland, G. d. Stadt Eimbeck. I, 171.

Quellenansicht

Keine

Metadaten

Zitierhinweis:

BW, RggEbMz 28 Nr. 173, in: Die Regesten der Mainzer Erzbischöfe, URI: http://www.ingrossaturbuecher.de/id/source/14313 (Zugriff am 29.03.2024)