Böhmer/Will, Regesten (706-1288)

5045 Quellen in dieser Liste. Sie sehen die Quelle 692.

BW, RggEbMz 17 Nr. 008

Datierung: 975 [a]

Quelle

Ohne Aussteller, Empfänger und Empfangsort

Archiv: Böhmer/Will, Regesten

Geographische Bezüge:

KML Visualisierung

Inhalt

Kopfregest:

Erzbischof Willigis verwandelt das Kloster Disibodenberg in ein Kanonikat.

Vollregest:

Restauravit quoque divinum officium in monte sancti Dysibodi cum canonicis, quod Hatto praecessor ejus vel hujus Ruperti archiepiscopi destruxit, expulsis inde monachis. [b]

Zum Jahr 1138 heißt es in den Ann. Disibod. (Annal. S. Disibodi. in: MGH SS 17, 6. u. Böhmer, Fontes III, 178): Repertae sunt autem [reliquiae St. Disibodi] in veteri monasterio ubi recondite fuerant a domino Willigiso aeo.

Vergl. unten die Urkunden Ruthards von 1108 Mai 11 (sed nescio quia ira Dei succensum fuisse monasterium, ac dissipatis bonis, usque ad tempora Willigisi, venerabilis archiepiscopi antecessoris mei, eundem montem ad servitium Dei in solitudinem pene fuisse redactum; qui quidem ibi canonicos posuit, sed priorem conversationem non reparavit. Guden, C. d. I, 37. und Joannis, Spicil. 90.) ferner diejenige Erzbischof Adelberts I von 1128 ohne Tag: Inter quos reverendissimus Willegisus archiepiscopus, omnipotentis Dei nutu, cuius misericordie non est numerus, inspiratus volens devotionis sue qualescumque primitias Deo offerri, prefati confessoris montem, quia tempus miserendi eius instabat, conscendit, et cum locum penitus desolatum et omnem divinum cultum inibi in neglectum venisse conspexisset, pietatis visceribus motus, ecclesiam ibi fundari et exstrui precepit. Et, qui religiosorum monachorum funditus nequibat restaurare, duodecim tantum clericos sub canonica ibi constituit condicione; ratum quippe volens, si umquam locus aut facultas suppeteret, priorem vitam quam prefatus patronus in primordio inchoaverat ex integro se velle restaurare. Guden, C. d. I, 67) und endlich diejenige Heinrichs von 1147: dudum canonicis in monte S. Dysibodi degentibus per Dn. Willegisum aeum designato. Guden, C. d. I, 183.)
Vergl. Friedrich, Kircheng. Deutschlands. II, 369 u. 370; Back, Die ältesten Kirchen zw. Rhein, Mosel u. Nahe. 18.

Fußnotenapparat:

[a] Antea scriptum erat 977 Ruopertus archieps. etc.; alia manus correxit ut edidi. (Waitz)
[b] Cf. Remling, Urkundl. G. d. ehemal. Abteien u. s. w. in Rheinbayern. 20 sqq.

Quellenansicht

Keine

Metadaten

Personenindex

Ortsindex

Zitierhinweis:

BW, RggEbMz 17 Nr. 008, in: Die Regesten der Mainzer Erzbischöfe, URI: http://www.ingrossaturbuecher.de/id/source/11035 (Zugriff am 28.03.2024)