Mainzer Regesten aus dem IGL (1421-1500)

33 Quellen in dieser Liste. Sie sehen die Quelle 3.

IGL, MzUrkunden 1448 Urk. 03

Datierung: 9. März 1448

Quelle

Ohne Aussteller, Empfänger und Empfangsort

Archiv: IGL MzUrkunden

Weitere Überlieferung:

  • StAD, Urkk. Rheinhessen: Mainz, Stadt; Kopie: Urkundensammlung im Institut für Geschichtliche Landeskunde IGL.

Geographische Bezüge:

KML Visualisierung

Inhalt

Kopfregest:

Notariatsinstrument. Conradus Sartoris de Nuwenberg, Kleriker der Mainzer Diözese, kaiserlich approbierter Notar, regelt die Hinterlassenschaft des Hartmann von Albig, des ehemaligen Priors des Klosters St. Jakob vor den Toren der Stadt Mainz.

Vollregest:

In nomine domini, amen. Anno a nativitate eiusdem millesimo quadringentesimo quadragesimo octavo, indictione decima, die vero decimanono mensis Marcii, pontificatus sanctissimi in Christo patris et domini nostri, domini Nicolai, divina providencia pape quinti, anno eius primo, in mei notarii publici et testium infrascriptorum presencia personaliter constituta Ketta Beckerszen, famula quondam domini Hartmanni Albich olim prioris monasterii sancti Jacobi extra muros Maguntinenses, ordinis sancti Benedicti, tunc defuncti paululum ante eius obitum conventualis effecti eiusdem monasterii et regularis observancie, que inibi domino cooperante viget spe emendacionis vite tu[...]s legittima et naturalis Johannis Coci de Keyserslutern filii fratris sui defuncti ac relictorum puerorum. Feye eius sororis similter defuncte, que suo et filii eius Stephani absentis familiaris venerabilis domini Nicolai de Cusa nomine et ex parte dictorum, puerorum rogavit humilter et propter deum dominum Conradum Sewalt scolasticum ecclesie sancti Albani presentem, ut onus tutele sui et filii eius predicti absentis vice et nomine pro dictis pueris suscipere dignaretur, hoc idem religiosus pater dominus Heinricus prior modernus monasterii sancti Jacobi prelibati nomine et ex parte dicti defuncti Hartmanni, quem ante suum obitum per obedienciam prefatam in fratrem ac membrum dicti monasterii cum plena oblacione corporis et bonorum, ut in certo alio actu publico per me in notam receptor claret, suscepit simili rogavit instancia compatiens pueris predictis, quorum ava Fyha pretacta dum viveret annis pluribus usque quo de medio sublata extitit, presentis incolatus dicto defuncto Hartmanno fideli adhesit servicio, qui dominus scolasticus precum huiusmodi devictus instancia onus tutele huismodi iuxta exigenciam relictorum bonorum per dictum defunctum ultra, que onus suscepti extendi noluit nec alicui obligari, de quo protestatus fuit, sponte ad se suscepit. Quo facto prefatus pater prior, licet relicta bona defuncti sui monachi Hartmanni prefati accrevissent monasterio, prout premissum est, et eciam oblata fuere, pietatis tamen intuit eadem dispensanda reliquit per dictum dominum scolasticum pueris ipsis, insuper computum fecit ipsis domino scolastico et Kette de quinquaginta florenis expositis pro parte dicti defuncti Hartmanni, qui primo in festo Pasche proximo future, si supervixisset, defuncto eidem exsolvendi fuissent loco pensionis dimidii anni, quem computum ipsi approbantes susceperunt, eum de huismodi debito solute quintantes ac quitum et liberum reddentes, rursum idem pater prior favore ampliori pueros prefatos prosequi volens [Rasur] sponte reddidit prefatum dominum scolasticum tutele nomine dictorum puerorum indempnem et exoneratum ab omni satisfactione sive solucione notariis procuratoribus et advocatis facienda [Rasur] de eorum salario occasione cause indecisa remanente inter quondam dictum Hartmannum ex una et venerabilem dominum abbatem monasterii prefati sancti Jacobi de et super annua pensione triginta florenum et illorum occasione partibus ex altera cum ipsa causa onus solucionis predicte nomine dicti monasterii in se sucipiens; post hec dominus Conradus scolasticus et Ketta prefati tutele ex officio, de quo supra, ipsum patrem priorem et monasterium sancti Jacobi pretacti ab omnis impeticione ulteriori quorumcumque creditorum, qui sibi deberi aliquid pendere possent, per dictum Hartmannum defunctum in relictis per eum bonis, successores liberos et exoneratos esse voluerunt, in se omnes impeticiones talismodi iuxta exigenciam relictorum bonorum ac eciam puerorum predictorem curam sponte suscipientes absque totali impedimento, dampno sive vexacione dicti monasterii aut illud pro tempore gubernantis. Insuper placuit ipsi patri prefato priori, ut duos meliores lectes inter res alias per defunctum relictas, quorum alter melioris extimacionis monasterio predicto debetur, ut ex eiusdem defuncti ante eius obitum spontanea confessione innotuit voce publica et mente sana, licet ante prestitam obedientiam, de qua supra, de facto Johanni Gans armigero in testamento et reliquis ipsi monasterio deputati reperiantur, prefatus dominus scolasticus ad se suscipiat usque ad adventum prefati Johannis Gans secum desuper tractaturus, si fortisan consentire velit, ut, quod monasterio debetur, non alienetur ab eodem, alioquin disponat secum idem scolasticus, prout novit, expedire pacem preferens caducis rebus iuxta temporis presentis maliciam. Postremo dominus scolasticus et Ketta prefati tutorio nomine dictorum puerorum recognoverunt se obligatos annis singulis per tempora inferius designanda monasterio sancti Jacobi sepetacto in uno floreno reneum et legati aut eius sufficienti extimacione in pecunia argentea iuxta formam atque tenorem testamenti [Rasur] quod in extremis sibi condidit, dicta quondam Fyha soror Kette, de qua supra, sub gratia reemptionis aut redemptionis floreni predicti pro viginti similibus florenis annue interim exsolvendi de domo pueris prefatis per ipsam testacionem relicta, que in civitate Moguntinensi ex opposite ecclesie parrochialis sancti Ignacii situate extitit, mediam tenes inter domum Summerwunne tangens plateam Canum ab uno et domum Weldermuts ab altero lateribus, cuiusquidem floreni medietatem in sancti Martini proximo futuro et residuam medietatem in sancti Walburgis extunc immedietate sequenti festivitatibus effectualiter de eadem domo nomine Zum Nuwenhoffe vulgariter nuncupata solvere promiserunt, quo supra, nomine presencialiter pro tempore ipsam domum inhabitantem ad huiusmodi faciendam solucionem pensionis obligantes, mittentes prefatum patrem priorem sui et conventus eius nomine in et ad realem et effectualem possessionem pensionis huismodi inantea modo et forma premissis exsolvendis, omni et quacumque contradictione semota, colere subtilitate aut machinacione quibusvis, quibus contra huiusmodi sua promissa veniri posset, penitus seclusis et reiectis. Quibusquidem recognicione et in possessionem inductione, sicut prefertur, factis idem pater prior religiosa mansuetudine et equitate subiunxit, ut si filius prefate Kette Stephanus eciam dictorum puerorum naturalis tutor et legatius ad presens absens in primo suo reditu voluerit iuridice ostendere floreni predicti pensionem monasterio prefato non deberi, eo casu submisit se juris decisionem premissis non obstantibus, supra quibus prefati domini scolasticus Conradus, quo supra, et pater prior monasterii sui nominibus sibi a me notario public unum vel plura coniunctim vel divisim fieri et confici petierunt et quilibet eorum petiit instrumentum sive instrumenta. Acta fuerunt hec Maguntie in domo predicta, hora tercia post meridiem vel circa, sub anno, indictione, die, mense et pontificatu supra expressatis, presentibus honorabilibus ac discretis viris domino Adam de Limpurg, plebano sancti Christofori Maguntinensis, et Johanne de Zwenbrucken, testibus ad premissa vocatis specialiter et rogatis.

Et ego Conradus Sartoris de Nuwenberg, clericus Maguntinensis diocesis, publicus imperiali auctoritate notarius, quia premissis omnibus et singulis, dum sic premittitur, agerentur, unacum prenominates testibus presens interfui eaque sic fieri vidi et audivi ideoque presens hoc publicum instrumentum per alium fideliter, me aliis occupato negociis, scriptum exinde confeci, subscripsi, publicavi et in hanc publicam formam redegi signoque et nomine meis solitis et consuetis signavi rogatus et requisites in fidem et testimonium omnium et singulorum premissorum. Rasuram vere in quartadecima et vicesima sext lineis huius instrumenti ab eius capito numerando non vicio sed errore scribentis factas [!] approbo.

Quellenansicht

Keine

Metadaten

Personenindex

Ortsindex

Körperschaften

Zitierhinweis:

IGL, MzUrkunden 1448 Urk. 03, in: Die Regesten der Mainzer Erzbischöfe, URI: http://www.ingrossaturbuecher.de/id/source/14602 (Zugriff am 28.03.2024)