Böhmer/Will, Regesten (706-1288)

5045 Quellen in dieser Liste. Sie sehen die Quelle 152.

BW, RggEbMz 02 Nr. 020

Datierung: 763 bis 765 [?]

Quelle

Ohne Aussteller, Empfänger und Empfangsort

Archiv: Böhmer/Will, Regesten

Weitere Überlieferung:

  • Böhmer/Will, Regesten, mit Verweis auf: Vita S. Sturmi. in: M. G. SS. II, 375. Vergl. Vita S. Lulli auct. anon. in: AA.SS. Boll. 16. Oct. VII, 2. S. 1087 und 1088. Rettberg, l, 612 nimmt die Jahre 765-767 an. Schwartz, Bemerkungen zu Eigils Nachrichten über die Gründung und Urgeschichte des Klosters Fulda. Fuldaer Gymnasial-Programm von 1858 S. 21 vielleicht 760-762; Sickel, Beiträge z. Dipl. in: Sitzungsberichte der k. k. Akad. XLVII, 632 ff.; S. Abel, Jahrbb. d. fränk. R. unter Karl dem Großen 1, 153 u. 154; Oelsner, K. Pippin. 386 ff. macht es sehr wahrscheinlich, dass die Verbannung Sturms in die Jahre 763-765 fällt.

Geographische Bezüge:

KML Visualisierung

Inhalt

Kopfregest:

Streit zwischen Erzbischof Lullus und Abt Sturmi von Fulda.

Vollregest:

[Erzbischof Lullus von Mainz] lebt in Feindschaft mit dem Abt Sturmius von Fulda (Lullo tantum fama eius bona displicuit, et semper propter invidiam adversus eum faciebat [cuius sanctitatis fama Lullo episcopo pro quorundam instinctu displicuit et ei in aliquantis contrarius exstitit. Servus autem domini Sturmis cum instanter ubique praedicaret hostis humani generis. Cod, Heilbr.] Eigilis Vita Sturmi. in: M. G. SS. II, 373.

Auf seinem Totenbett sagte Sturmius ... et ego cunctis ex intimo corde omnia convicia et omnes contumelias meas ignosco; nec non et Lullo, qui mihi semper adversabatur. l. c. 377), den er als Nachfolger des hl. Bonifatius nur als Unterabt ansehen wollte. Sturmius wird der Feindseligkeit gegen König Pippin angeklagt und von diesem auf zwei Jahre nach Jumièges verbannt. (Hi [sc. falsi fratres] ... in Lulli episcopi suffragium confisi perrexernnt ad regem, et beatum virum apud illum accusabant, crimen, nescio quod, de inimicitia regis obicientes ei ... iussitque rex Pippinus beatum tollere virum, et in exilium cum paucis suis mittere clericis, id est ad magnum coenobium quod dicitur Jumedica, ubi ab abbate qui illi monasterio tunc praefuit, et ab omnibus fratribus benigne et honorabiliter est susceptus, et ibi per biennium amandus omnibus exsulabat ... Tunc rumor eximius omnium aures et ora pariter compleverat, quod beatus Sturmi abbas a coenobio Fulda esset per consilium Lulli episcopi ablatus, omnes pariter graviter hoc ferebant, non erat in ista orientali plaga ecclesia, quae non eius plangeret exsilium).

Lullus ernannte im Auftrage Pippins einen neuen Abt namens Marcus, allein derselbe wird verjagt und ein Anhänger Sturms gewählt, der aber diesem bei seiner Rückkehr Platz machen musste. (Post non multum temporis spatium rex vocari ad se Sturmen jussit, eique monasterium Fuldae, quod prius habuit, ad regendum commendavit, absolutumque ab omni dominio Lulli episcopi ad coenobium Fuldae eum cum omni honore ire praecepit, et cum suo privilegio quod beatus Zacharias papa, summus apostolicae sedis pontifex, dudum sancto tradidit Bonifacio, monasterium regeret; quod privilegium usque hodie in monasterio fratres conservatum habent; qnod etiam causam suam et monasterii defensionem a nullo alio quaereret, nisi a rege imperavit. Accepta a domino rege potestate, cum privilegio supradicto quod de manu regis acceperat, ad suum perrexit coenobium).

Quellenansicht

Keine

Metadaten

Personenindex

Ortsindex

Körperschaften

Zitierhinweis:

BW, RggEbMz 02 Nr. 020, in: Die Regesten der Mainzer Erzbischöfe, URI: http://www.ingrossaturbuecher.de/id/source/6084 (Zugriff am 19.04.2024)