Böhmer/Will, Regesten (706-1288)

5045 Quellen in dieser Liste. Sie sehen die Quelle 748.

BW, RggEbMz 17 Nr. 064

Datierung: 18. Oktober 985 bis 989

Quelle

Ohne Aussteller, Empfänger und Empfangsort

Archiv: Böhmer/Will, Regesten

Weitere Überlieferung:

  • Böhmer/Will, Regesten mit Verweis auf: Thangmari Vita Bernwardi ep. in: MGH SS 4, 764; Domna Sophia, secundi imperatoris Ottonis filia, in praenotato (Hildenesheimensi) coenobio enutrita, et usque ad velationis tempus educata, spreto quasi inferiori proprio episcopo, Willigisum archiepiscopum adiit, seque ab illo eo quod ad suam parochiam tam ipsa quam et locus ille et omne coenobium pertineret velari incessabiliter expetiit, et idcirco ipsa, ut in pace omnium dicatur, fomes et initium cunctae subsequentis dissensionis exstitit. Wolfherii Vita Godehardi episc. vita prior. in: MGH SS 11, 181. Vergl. Lüntzel, Der heilige Bernward 25.

Geographische Bezüge:

KML Visualisierung

Inhalt

Kopfregest:

Sophie, die Schwester König Ottos III., verlangt von Willigis als Nonne des Klosters Gandersheim konsekriert zu werden,

Vollregest:

Bischof Osdag von Hildesheim erhob dagegen Beschwerde und wenn auch der Streit durch die Kaiserin in der Weise beigelegt wurde, dass beide Bischöfe die Weihe gemeinschaftlich vornahmen, so wurde jene Rivalität doch der Ausgangspunkt des großen Gandersheimer Streites.

Sed secundi imperatoris Ottonis filia, fomes ut pace omnium dicam huiusmodi dissensionis, dum a suo episcopo, domno videlicet Osdago, sacrum velamen accipere spernit, Willegisum appetit, indignum aestimans nisi a palligero consecrari. Quod ipse libens annuit, haut considerans, quantum antiqua canonum statuta temeravit. Nec fraterna caritate aditum quaesivit, sed fratri et coepiscopo diem imperavit, ut ad velationem ancillarum Dei in festivitate sancti Lucae euangelistae illi occurreret ... factumque est insolitum nec ante a nobis visum, ut duo episcopi ex latere altaris pariter sederent, pontificalibus paramentis festive infulati. Ventum est itaque ad ancillarum Dei consecrationem, cum episcopus, qui antea a pontificali iure timebatur deiectus, subito Dei gratia erectus, inter missarum sollempnia primo domnum regem, si in velationem suae sororis consentiret, humiliter requisivit, deinde caeteros mundiburdos. Quibus consensum fatentibus, primo domnam Sophiam, si ad Hildenesheimensem sedem sibi suisque successoribus subiectionem et oboedientiam profiteretur, interrogavit, deinde alias velandas. Quae unanimi consensu religionem et subiectionem confessae sunt, publiceque denunciatum est omni clero et populo, archiepiscopum nil iuris sibi in illa aecclesia vendicare praeter consensum et permissum Hildenesheimensis episcopi. 

Quellenansicht

Keine

Metadaten

Personenindex

Ortsindex

Zitierhinweis:

BW, RggEbMz 17 Nr. 064, in: Die Regesten der Mainzer Erzbischöfe, URI: http://www.ingrossaturbuecher.de/id/source/11092 (Zugriff am 28.03.2024)